სვია და სიმწარის ერთეულის საერთაშორისო შკალა (IBU)

სვია

დღევანდელ პოსტში უფრო დაწვრილებით ვისაუბრებ სვიის შესახებ. ასევე შევეხები სიმწარის საერთაშორისო ერთეულის შკალას და გასწავლით მეთოდს, რომლის მეშვეობითაც მიახლოებით შეძლებთ განსაზღვროთ, თუ რა სიმწარის იქნება თქვენს მიერ მოხარშული ლუდი.

პირველ რიგში სვიის შესახებ. სვიას ზოგადად წინა პოსტშიაც შევეხე, თუმცა აღნიშნულ პოსტში უფრო დაწვრილებით ვისაუბრებ ამ მცენარეზე. როგორც წინა პოსტებში ითქვა, სვია განაპირობებს ლუდის სიმწარესა და არომატს, თუცა ეს მისი ერთადერთი ფუნქცია არაა. საუკუნეების წინ აღმოჩენილ იქნა, რომ სვია წარმატებით ებრძვის ლუდისათვის საშიშ ბაქტერიებს და მისი დამატებით ლუდის გაფუჭების რისკი კლებულობს. გარდა ამისა, სვია ეხმარება ლუდს ბუნებრივად გაწმენდაში და უფრო გამჭვირვალეს ხდის მას. სვია გავრცელებულია მთელს ევროპაში ჩრდილოეთ ამერიკის და აზიის ცენტრალურ ნაწილებში, ავსტრალიაში ახალ ზელანდიასა და ტასმანიაში. სამწუხაროა ის ფაქტი, რომ მიუხედავად კარგი ბუნებრივი პირობებისა, საქართველოში აღნიშნული კულტურა მხოლოდ ველური სახით არის წარმოდგენილი.

სვიის გავრცელება მსოფლიოში

რა განაპირობებს სვიის სიმწარეს? სვია შეიცავს ზეთებს, ალფა და ბეტა მჟვებს. სწირედ ალფა მჟავა განაპირობებს სვიის მწარე გემოს. ამასთან, გასათვალისწინებელია ის ფაქტი, რომ ჟანგბადის ზეგავლენით ხდება სვიაში შემავალი ზეთების და მჟავების ოქსიდაცია და სვიის გაფუჭება. იმისათვის რომ გავიგოთ, რა ხარისხისაა სვია, იგი უნდა გავსრისოთ თითებით და თუ თითებზე დარჩა წებოვანი, არომატული ზეთი, შეგვიძლია ვთქვათ რომ გაგვიმართლა.

სვიაში ზეთის მდებარეობა

სხვადასხვა სვია ალფა მჟავებს სხვადასხვა პროცენტულობით შეიცავს. როგორ განვსაზღვროთ დამწყებმა ლუდის მხარშველებმა ლუდის მიახლოებითი სიმწარე? ამისათვის საჭიროა ვიცოდეთ სვიაში შემავალი ალფა მჟავების პროცენტულობა და ეს რიცხვი გავამრავლოთ სვიის წონაზე. მიღებული რიცხვი მიახლოებით წარმოდგენას შეგვიქმნის, თუ რა სიმწარის იქნება ჩვენს მიერ მოხარშული ლუდი. ამასთან, სიმწარის დადგენის უფრო ზუსტ ფორმულებს მომავალ პოსტებში შემოგთავაზებთ. გასათვალისწინებელია ისიც, რომ მაღალალკოჰოლურ ლუდებს შეუძლიათ სვიის სიმწარე გაანეიტრალონ, შესაბამისად, თუ მაგალითად 20 გრამი სვია საკმარისია დაბალალკოჰოლური ლუდისთვის, იგი არ ეყოფა მაღალალკოჰოლურ ლუდს.

სვია ლუდის ხარშვისას ნახარშს შეიძლება დაემატოს სხვადასხვა დროს, მისი მახასიათებლებიდან და ჩვენი სურვილებიდან გამომდინარე. მაგალითად, მთელი ხარშვის განმავლობაში, ხარშვის დასრულებამდე ნახევარი საათით, 5 ან 1 წუთით ადრე. არსებობს ასევე სვიის სახეობები, რომელიც ლუდს უშუალოდ ხარშვის შემდგომ ემატება და მასთან რჩება ფერმენტაციის განმავლობაში.

რაც შეეხება IBU-ს, ყველაზე მარტივი გზა, არ დავიკარგოთ ლუდების მრავალფეროვნების უღრან ტყეში არის ის, რომ ვიცოდეთ მათი IBU - ანუ ის, თუ რა წილობრივი რაოდენობის სვიის ზეთს შეიცავს ესა თუ ის ლუდი. შესაბამისად, შეიძლება ითქვას, რომ თუ მაღალია IBU, ლუდი უფრო მწარეა. თუმცა ეს ყოველთვის ასე არ არის. ლუდის გემოვნურ თვისებებს განაპირობებს ასევე ალაოს კონცენტრაცია და ხარისხი. აღნიშნლიდან გამომდინარე, მაგალითად, ლუდი ნაკლები ალაოს კონცენტრაციითა და 20 IBU-თი შეიძლება იმაზე უფრო მწარე იყოს, ვიდრე ლუდი ალაოს მაღალი კონცენტრაციითა და 60 IBU-თი. შესაბამისად, მხოლოდ IBU-ს ბრმად არ უნდა ვენდოთ და მეტი სიზუსტისათვის საჭიროა ალაოს კონცენტრაციისა და ხარისხის ცოდნაც. ყველაფერი ძალიან მარტივადაა: როდესაც ალაოს კონცენტრაცია მაღალია, შესაბამისად მაღალია შაქრის დონე, რაც თავისთავად გულისხმობს იმას, რომ მაღალია ლუდის ალკოჰოლურობა. ეს ყველაფერი კი ფარავს სვიის სიმწარეს და მიუხედავად იმისა, რომ IBU მაღალია, ლუდი შეიძლება მწარე სულაც არ იყოს.

სხვადასხვა ლუდის IBU

არსებობს ფორმულა, რომელიც საშუალებას გვაძლევს ზუსტად განვსაზღვროთ, თუ რამდენი IBU ექნება ჩვენს მიერ მოხარშულ ლუდს, რომლებზედაც შემდგომ პოსტებში ვისაუბრებთ.